Vandaag naar de tentoonstelling en lezing The Art of Lace in het TextielMuseum geweest. Na een moeilijke heenreis, ruim 3 kwartier vertraging door iemand die op het spoor liep, kwam ik een half uur te laat voor de lezing. Net het einde meegemaakt, waarin de tentoonstelling werd besproken. Birthe Weijkamp die de lezing gaf, begreep niet helemaal, waarom de kantfabrieken zoveel aandacht kregen. Helaas had ze zich daarin ook niet in verdiept. Bij elk stuk stond in welke fabriek het kant was vervaardigd en wie het bewerkt had. Er zijn nog maar weinig goede kantfabrieken over. Deze tentoonstelling is onder meer een ode aan hen.
Het was een mooie tentoonstelling, mooie japonnen, mooie opstelling en een goede informatie. Alleen de stukken van Louis Vuitton waren opgesteld in een zwarte ruimte, hoewel de basiskleur van de kleding ook zwart was. Dat was een erg donker geheel en dat voor een collectie die bedoeld was als cruisekleding.
Sommige kanten waren volgens de begeleidende informatie en foto's erg mooi ontworpen. Zo mooi, dat je je afvraagt, waarom ze dan bedolven worden borduurwerk, pailletten, veertjes en dergelijke, of zo zwaar geplooid, gevouwen of gerimpeld worden, zodat je de kant bijna niet meer ziet. De kanten die in die kleine fabrieken speciaal voor de couture huizen ontworpen en gemaakt worden, zijn waarschijnlijk niet echt goedkoop. Dat is misschien de experimentele mode van nu, maar ik vind het een beetje zonde van de kant. Hoewel ik het resultaat over het algemeen toch erg mooi vond.
Een hele speciale jurk van het ontwerp van Iris van Herpen in kant van hout. Deze kant is met een lazerapparaat uit een dunne plaat hout, fineer gesneden. Als je aan de definite van kant vast houdt, dat die van draad gemaakt moet zijn, textiel, metaal of kunststof, is dit geen echt knat, maar wel degelijk kantachtig. Kijk hier voor meer foto's van de tentoonstelling.

Zoals je merkt, is de pagina van mijn blog al veranderd. Ik heb het mezelf iets makkelijker gemaakt en hopelijk ook voor de lezer. Niet meer elke maand een nieuwe pagina maar de artikeltjes op 1 pagina. Tot dat die pagina natuurlijk te lang wordt, dan zal een deel naar het archief verhuizen. De artikelen in het archief staan nog per maand. Dat zal ook zo blijven. Totdat daar artikelen bij komen, die komen er dan op de nieuwe manier in het archief.
Ondertussen heb ik de Binchekant Dick durch dünn 6.3 afgemaakt. Was niet eenvoudig. Goed blijven nadenken en niet op de automatische piloot gaan klossen, want dan gaat het mis. De leerling die er mee bezig is, ervaart hetzelfde. Maar het lukt haar wel en ze gaat stug door.
Voor een andere leerling heb ik een nieuw tulepatroon gemaakt. Hij wil graag iets maken, wat hij kan inlijsten. Dus geen randje maar iets figuratiefs. Ben te rade gegaan bij mij foto's en heb daar een foto gevonden van een mijn lievelingsrozen, de Rhapsody in blue. Daar kon ik een mooie uitsnede van maken. Daarna lekker puzzelen hoe de paren moeten lopen. Het is gelukt. Hopelijk vindt hij het mooi en durft hij het aan. Ben benieuwd.

Voor iedereen die dit leest, een heel gelukkig en gezond 2020 met veel klosplezier.
Goede voornemens zijn leuk, maar of het iets uithaalt, ik weet het niet. Het maken ervan houdt natuurlijk in, dat je je prioriteiten op een rijtje zet. Van tijd tot tijd is dat belangrijk, maar het hoeft niet persë rond de jaarwisseling.Ik zal me er dit keer weer eens aan wagen.
Allereerst moet ik nieuwe lessen voorbereiden, misschien met nieuwe technieken, in ieder geval met nieuwe ontwerpen.
Misschien weer nieuwe leerlingen erbij werven. Er zijn dit laatste half jaar 2 groepen afgevallen. Aan de ene kant jammer, aan de andere kant misschien niet zo erg. Ik krijg dan wel weer tijd voor mijn eigen projecten.
Dat brengt me op het punt: eigen projecten. Nieuwe ideeën opdoen en uitwerken. Dit jaar tijdens het Textiel Festival ga ik de workshop “Kant, doorbreek oude patronen” volgen. Dit zal ongewijfeld nieuwe ideeën opwekken. Verder ga ik in januari naar de lezing “The Art of Lace” in het Textiel Museum. Deze lezing gaat over de gelijknamige tentoonstelling. Ook daar zullen misschien nieuwe ideën opborrelen. Als dat gebeurt, komt ik misschien weer tijd te kort.
Ook met de kringen moeten er weer activiteiten ontplooid worden. Met ’t Aemstelkant naar de Hermitage en het Textielmuseum, met de Kantzolder oude kanten weer in patroon brengen.
Kortom plannen en voornemens genoeg op kantgebied.
Daarnaast zal het Rosarium in het Vondelpark weer aandacht vragen, net als andere hobby’s.
O ja, en mijn website weer iets moderniseren en mooier maken.