Ongeveer 15 jaar geleden heb ik me volledig aan het kantklossen en het lesgeven daarin gewijd. Momenteel heb ik 4 groepen leerlingen, die elke 2 weken op les komen. De groepsgrootte varieert van 2 (minimum) tot 4 (absolute maximum) leerlingen per keer.
De leerlingen werken ieder op hun eigen niveau en in hun eigen tempo. Echte beginners starten met de “Snuffelcursus”. Tijdens deze cursus maken ze kennis met een aantal basisaspecten van het kantklossen en met een paar kantsoorten. Daarna kunnen ze kiezen welke kant ze op willen. Onder mijn leerlingen zitten ook enkele kunstenaars, die de kant in hun werk willen gebruiken. Deze gaan soms heel snel een bepaalde kant op of laten het afhangen wat ze nodig hebben in hun werk. Hierin ga ik volledig met ze mee om ze op hun weg ondersteuning en raad te bieden.
Zelf ben ik jong met het klossen begonnen. Dat is natuurlijk geen wonder als je moeder klost en ook je oma geklost heeft. Zo zat ik al snel naast mijn moeder als ze zat te klossen en imiteerde de slagen die ze deed met mijn kleurkrijtjes. Toen zij dan ook een kussen met klosjes van een vriendin kon overnemen, heeft ze deze kans voor mij met beide handen aangegrepen. Zo kreeg ik op mijn 13e verjaardag mijn eigen kussen. Onder haar leiding ben ik toen met het spel met klosjes, garen en spelden begonnen.
Nu geef ik mijn kleinkinderen de mogelijkheid om dit spel ook te leren. Het moet leuk blijven, dus duurt het soms niet zo lang. Verder gebruik ik speciaal op hen afgestemde patroontjes. Soms te moeilijk; dan moet oma extra helpen.
Het spel “kantklossen” fascineert me nog steeds; het rustgevende van de ritmische bewegingen van de klosjes, de dynamiek en spanning van het zelf ontwerpen of reconstrueren van oude kanten en het eindresultaat: de kant.