De lessen zijn voorbij. Pas in spetember beginnen ze weer. Nu kan ik me voorbereiden op het komende seizoen en natuurlijk ook dingen afmaken, zoals het paasei, wat ik al in voorjaar was begonnen. Nu is het af en moet het nog in elkaar gezet worden. Ik denk niet, dat ik er een ei van maak maar een bloem. Lijkt me leuker.
Vorige week had ik het voorrecht om een demonstratieles kantklossen te geven voor klas 3/groep 5 van de Geert Groote school in Amsterdam. Dat is een vrije school, waar ze regelmatig aandacht aan ambacnten besteden. Het was leuk. De leerlingen waren redelijk geïteresseerd, hoewel het ver van hun belevingswereld was. Omdat ze daar nog handwerken en handvaardigheid krijgen, wisten ze iets af van wat je met je handen en draadjes kan maken. Dat maakt het leuk. Ik hoef niet opeens een klasje voor kinderen in te richten, maar ze nemen het wel mee.

Het einde van het seizoen nadert met rasse schreden. Volgende week nog 2 lessen en dan 2 maanden zomerstop.
Natuurlijk ga ik niet helemaal op mijn lauweren rusten, want voor het komende seizoen vraagt wel wat voorbereiding. Maar de druk is eraf. Het kan allemaal wat kalmer aan.
Het paasei schiet op. Misschien maak ik er wel een bloem van. Moet ik nog even over nadenken. Daarna kan ik beginnen met het uitklossen van de lessen voor het Textile Research Centre. Dat begint weer op 2 oktober met 3 lessen Russische bandkant en 3 lessen kerst.
Tijdens het klossen kan ik zo nu en dan onze prachtige rozentuin inkijken. Die staat er momenteel prachtig bij.

Dat is een vraag, die ik me regelmatig stel. Zeker nu, aan het eind van het seizoen, maar ook dikwijls aan het begin. Dan moet alles opgestart worden. Nu moet alles afgerond worden en bepaalde dingen die pas voor de herfst zijn, moeten nu al wel in de steigers gezet worden. Naast het extra werk in de rozentuin is dat soms wat veel. Maar, als ik heel eerlijk ben, ik heb het allemaal zelf op me genomen. Meestal omdat ik het leuk vind, of omdat ik het nodig vind. Dus niet klagen, maar nog even doorbijten.
Mijn eigen ontwerp in de Binche is klaar (zie hierboven). Ik moest nog een paar dingen verbeteren, maar verder was hij goed. Dus verbeterd door gestuurd aan mijn mede-cursisten. Misschien meot ik hem ook wel op mijn website zetten bij de patronen.
Momenteel ben ik bezig met een ontwerp, lang geleden gemaakt door Gré Pos. Het was bedoeld voor de cursus in Leiden als paasei. Toen kwamen we tot de conclusie, dat de leerlingen iets meer tijd nodig hadden voor het Brugs Bloemwerk. Het paasei werd overgeslagen en bleef ook bij mij liggen. De noodzaak om het af te maken was even weg. Nu er toch weer aan begonnen. Met gatlap natuurlijk, want dat is als je iets wilt klossen, waar je vaak over de spelden heen moet klossen, heel fijn. Tot dat je wilt laten zien hoever je al bent. Dan moeten al de klossen opzij om de gatlap opzij te vouwen en het onderliggende zichtbaar te maken. Verder zit ik in de werkgroep Kantopleiding van de LOKK. Omdat deze met de opleiding wou stoppen, hebben wij ons opgeworpen om te kijken of er nog toekomst in zit, als je het op een andere manier aan zou pakken. Deels vinden wij misschien opnieuw het wiel uit, maar we kunnen ook terugvallen op al bestaande ideeën, mogelijkheden en misschien materiaal. Daarvoor moeten nú dingen op de rit gezet worden.
Hetzelfde geldt voor de herfstcursus bij het Textile Researche Centre. Ideeën uitwerken, data vaststellen, tekst opstellen voor de website, etc.
Ook de data voor de Amsterdamse lessen moeten bepaald worden. Bij dit alles moet ik rekening houden met het feit, dat ik in september aan staar geopereerd ga worden. Dus de lessen moeten er omheen gezet worden.
Maar uiteindelijk zal alles ook dit jaar wel weer lukken.

Er is veel gebeurd op kantgebied sinds mijn laatste blog.
De online cursus Binche is afgelopen. We zijn met wat opdrachten opgekregen. Eraan blijven werken dus. Momenteel ben ik een variatie op een opdracht aan het klossen. Van die opdracht moest je zelf de prikking maken. Ik eigenwijs, dacht dan meteen maar even variëren. Helemaal gelukt op wat kleine foutjes na. Die loop ik nu tijdens het klossen tegen het lijf en kan ze dan meteen verbeteren. Op 14 mei gingen we met de kantkring ‛t Aemstelkant naar de Frans Hals tentoonstelling in het Rijksmuseum. Een welbestede middag vol portretten met prachtige kanten.
11 mei gingen we met een klein groepjes van OIDFA Nederland bij het Textile Research Centre weer kanten determineren. We hebben best veel gedaan, maar de bovenstaande kant konden we niet benoemen. Het leek een Valenciennes, maar daar hoort geen dikke draad in. Kortom een vraagteken. Diegene, die de database van het TRC met de kanten vult, was hier niet tevreden mee. Ze stuurde wat foto's. Heeft soms als voordeel, dat je ze op je scherm nog groter kan maken dan ter plekke met een loep. Gezamenlijk kwamen we via de mail tot de conclusie, dat het toch een Valenciennes was, zeker gezien de grond, maar dan met een persoonlijke inbreng van de klosster, de dikke draad.

Deze weken geen Binche cursus gehad. Misschien maar goed ook. Kwam er niet nog meer huiswerk bij. Ik ben nu met het eerste kantje de hoek om. Moet steeds heel goed op het werkschema kijken. Maar het gaat goed.
Een vervelende bijkomstigheid is, dat het zicht in mijn rechteroog steeds slechter wordt. Volgende week naar de huisarts voor een verwijzing naar de oogarts. En dan maar afwachten of ik geholpen kan worden en wanneer.
De ’s Gravenmoerse kant nadert zijn voltooiing. Niet helemaal goed geworden. Ik moest het grootste motief zo vaak uithalen, dat je andere fouten daarin niet ziet. Als zo’n motief dan eindelijk uitkomt, ga je het niet zo snel nog eens uithalen. Met het risico dat het dan weer niet uit komt, of je een andere fout maakt. Jammer, maar ik weet nu wat de moeilijkheden en valkuilen zijn.
Voor de cursus bij het Textile Research Centre hoef ik niet meer te klossen, wel nog een les beschrijven. Daar heb ik nu een maand de tijd voor. Moet lukken.