Jan Taminiau Reflections
25 juli 2018
Gisteren zijn we met een deel van de kantkring ’t Aemstelkant naar de tentoonstelling Reflectins van Jan Taminiau in het Centraal Museum in Utrecht geweest. Dit is een grootse tentoonstelling opgezet met japonnen uit de eigen museumcollectie, uit de collectie van Taminiau zelf en uit particuliere collecties.
De tentoonstelling is opgebouwd uit verschillende inspiratie sferen, zoals de biologische robot of robotachtige natuur. Hierin wordt verteld, wat de inspiratie opriep en hoe het uitgewerkt is. In dit geval was het een natuurlijke, groene omgeving met daarin een modern, vierkant, groen huis. Hoewel modern van buiten was de inrichting overwegend 17e en 18e eeuws, maar wel groen. Dit werd verwerkt in een cape en een korte japon.
Op de korte japon zijn impressies uit het interieur van dat huis geborduurd. Om ook het robotachtige terug te laten komen is er tussen een vierkant raster geborduurd.
De inspiratie die hij o.a. op de zolder van zijn oma opdeed, was in hoofdzakelijk bruine kleding vertaald met opmerkelijke details, zoals rozen op “onmogelijke” plaatsen, zoals onder een tuniek.
Het is verbazingwekkend wat hij doet met een ruitjesstof en drukknopen in verschillende maten. Sommigen van ons hebben nog wel iets van stof veranderen op school, maar dit is daarvan een andere vorm. Daarnaast is het een kledingstuk dat je op meerdere manieren kunt dragen. Je moet het natuurlijk wel durven.
Bij het bovenstaande ensemble lag een boek met inspiraties, waaronder mutsen uit Nederlandse klederdrachten, waaronder een met een aangerimpelde rand. Was dat de inspiratie tot die kraag of omslagdoek?
Natuurlijk ontbrak de kroningsjurk van Koningin Máxima en de feestjurk van die avond.
De tentoonstelling biedt je ook een kijkje in het borduurarchief van Taminiau. Luchtige en dichte borduursels met kraaltjes en pailletten.
Helaas is de foto van een japon waarvan ik dacht dat hij van kant gemaakt was, mislukt. Ht bleek geen kant te zijn maar chiffon met daarop kraaltjes geborduurd waren, waardoor het totaal kant leek.
De tentoonstelling loopt nog tot 26 augustus. Je kunt er nog heen om het allemaal zelf te bekijken.
De rozen hangen aan de wand.
11 juli 2018
Het is gelukt. De rozen zijn af en hangen nu aan de wand. In verband met het 60-jarig jubileum van het Rosarium in het Vondelpark duurde het langer dan verwacht voor de laatste blaadjes klaar waren. Het project nam toch wel 2 jaar in beslag met alle tussendoor dingen, die geklost moesten worden. Gelukkig is het resultaat wat ik er van verwacht had.
Nu het volgende project afmaken. Daar was ik vorig jaar aan begonnen. Een kant om een zomerjurk. Ben al halverwege. Het zou me deze maand moeten lukken het af te krijgen.
Zou fijn zijn, want in augustus heb ik een cursus Modern ’s Gravenmoerse kant van de OIDFA. Die duurt 3 dagen en daarna volgt de ALV en de beurs. Alles in Zaandam. Lekker dichtbij.